Nederland grijze muis op Europees Kampioenschap voor landenteams

Door: Jesper de Groote

Met elf matchpunten is het Nederlandse herenteam netjes in de subtop geëindigd op het Europees Kampioenschap voor landenteams in Reykjavik. Daarmee voldeed l‘équipe de Vladimir Toukmakoff aan de verwachtingen, maar het had nog heel wat mooier kunnen zijn!

Het Nederlandse team begon stroef aan het toernooi en kwam daardoor aanvankelijk vooral landen van het tweede garnituur tegen. De resultaten vielen ook tegen, want nadat de IJslandse veteranen in de eerste ronde met dikke cijfers opzij werden gezet, werd er tegen de echt niet zo sterke Balkanlanden Kroatië en Servië maar één matchpunt gescoord. Kortom: wisselvalligheid troef.

Die wisselvalligheid was niet te danken aan de jonkies: Anish Giri zat uiteraard aan het eerste bord en bleef ongeslagen. Minpuntje was dat hij wel erg vaak op remise bleef steken: alleen de oldtimers Olafsson en Beliavsky wist hij aan de zegekar te binden. En de alweer 43-jarige Shear-off, die wel heel mooi blundered:

Giri – Shirov, Nederland – Letland, 8^e ronde.

Na 30… Td3?? kwam de toren in een dodelijke kruispenning: 31. Td1 en afgelopen.

Erwin l’Ami was ongetwijfeld aan het tweede bord gezet omdat hij zo solide is. Het bleek een geweldige tactische zet, want de Woerdenaar bleef gewoon ongeslagen in dit sterke veld en was daarmee van onschatbare waarde voor zijn team. Na zijn overwinning in de eerste ronde bleef hij als een Georg Meier remises bij elkaar schuiven. Het maakte niet uit of hij wit of zwart had en of zijn tegenstanders sterker of zwakker waren, het resultaat bleef altijd hetzelfde. Een overwinning op de nogal paniekerig spelende Fressinet in de laatste ronde had de kers op de taart moeten zijn, maar helaas, ook die partij werd remise.

De oudjes speelden wisselvalliger. Bij Loek van Wely was het bijna altijd erop of eronder: met zijn vijf overwinningen scoorde hij in zijn eentje bijna net zoveel zeges als de rest van het team en daarmee was hij de smaakmaker van het team. Het betekende ook dat hij af en toe de kous op de kop kreeg, maar soms kreeg hij ook meer voor elkaar dan de omstanders voor mogelijk hadden gehouden. Zo compenseerde hij met een hoop strijdlust en uithoudingsvermogen zijn gebrek aan slagkracht. In de wedstrijd tegen Engeland wist hij zijn naamgenoot alsnog pootje te haken in het eindspel.

Van Wely – McShane, Nederland – Engeland, 7^e ronde.

Wit staat met zijn mooie gecentraliseerde loper natuurlijk wat beter in het eindspel en met 34. Dxa7 kon hij alvast een pion meenemen. Kennelijk was Loek toch wat bevreesd voor het paard en ging hij met 34. h3? Dxd4 35. hxg4 Dxg4 36. Dxa7 Dc8 een eindspel in dat potremise was. Loek dacht er anders over en overspeelde zijn tegenstander in het vervolg gewoon. Toen wits a-pion niet meer was af te stoppen moest Luke beschaamd de handdoek in de ring pleuren.

Minder wisselvallig was Ivan Sokolov, die weer eens een toernooi had als Hoogeveen 2006 of Wijk aan Zee 2013. Na drie nederlagen werd hij de rest van het toernooi aan de kant gehouden. Daarmee werd hij tegen zichzelf in bescherming genomen, maar het team had er ook baat bij: in de drie wedstrijden met Sokolov kreeg Nederland vijf verliespunten te slikken en in de zes wedstrijden zonder hem maar twee.

Prestaties van het Nederlandse team met en zonder Sokolov uitgezet tegen de eindrangschikking van de tegenstander.

Sergei Tiviakov kwam tot een kleine plusscore en zal vanwege het resultaat en zijn mooie overwinning op Gawain Jones nog met enige tevredenheid op het toernooi terugkijken. Het spel was echter niet om aan te gluren: met wit kwam hij geen barkruk voorbij en met zwart was zijn stelling vaak al binnen de kortste keren brandhout. Toch duurde het tot de laatste ronde voordat hij zijn eerste nederlaag te slikken kreeg. Dat had echter al veel eerder in het toernooi kunnen en moeten gebeuren:

Sebenik – Tiviakov, Slovenië – Nederland, 5^e ronde.

De zwarte stelling is volledig uit zijn verband gerukt en enthousiast slaat de witspeler aan het offeren. 21. Pxf7! Txf7 22. Pxe6 De8 23. Pg5 Ld8 24. Pxf7 Dxf7. Zo, even op adem komen. Wit heeft een toren en twee pionnen voor twee lichte paarden, dat weegt wel ongeveer tegen elkaar op. Belangrijker is dat de zwarte stukken allemaal uiterst ongelukkig staan. Met het onderbrekingsmechanisme 25. Lb8 Ta8 26. Lc7! had wit de boel bij zwart tot aan de grond toe afgebroken, maar in plaats daarvan bleef de witspeler stukken offeren: 25. Txc8?? (de lezer mag zelf rustig nog een rij vraagtekens toevoegen) was echter geen mokerslag en na 25… Lxc8 26. Db8 Db7 stond alles bij zwart gedekt en kon Sebenik zich alvast gaan bezinnen op de excuusbrief die hij naar zijn teamgenoten moest sturen.

In de tweede helft van het toernooi behaalde Nederland prima resultaten, maar finishte door de nederlaag tegen Frankrijk in de laatste ronde op een wat teleurstellende elfde plaats. Het toernooi werd gewonnen door Rusland, dat tegen het einde van het toernooi maar wat gelijkspelletjes afstond aan de concurrentie. Bij de dames waren de Russen nog dominanter en eindigde Nederland als vijftiende van de dertig landen in de middenmoot.

Standen: http://etcc2015.com/open-section/