The show does go on

The show does go on

Hé! We bestaan nog. Maar dat kan niet kloppen! We zouden vergaan. Heb ik daarvoor de laatste week in een dronken roes doorgebracht, toelevend naar een zacht einde? Had ik me beter kunnen voorbereiden op een match in Groningen, al leek dat volstrekt zinloos. Niet dus. En beter wat aan fitness kunnen doen…

Als een alien in Frankrijk
Naar die berg in Bugarach gaan, heb ik niet echt overwogen. Dan had ik er eerst over moeten dromen, zoals in Close Encounters (of the third kind). Niet dat ik het bestaan van ‘aliens’ op onze planeet wil ontkennen, verre van dat. Maar in Frankrijk? Bovendien is dat het enige land, waarin ik me als ‘étranger’ wel eens gediscrimineerd heb gevoeld. Was ik zelf een alien, dus.

Toekomstvisie
Twee mannen hebben toch al verder vooruit gekeken. De eerste is Barack Obama. Steeds wanneer ik een speech van hem op TV zie, hoor ik iets heel verstandigs. Zo ook nu na het drama in Newtown. Ik hoop vurig, dat het hem zal lukken om de belachelijke, door veel Amerikanen zo gewaardeerde, vrijheid van wapenbezit drastisch in te perken. De tweede persoon is Vladimir Kramnik.

Last Chance Saloon?
De Rus doet ditmaal niet mee in Wijk aan Zee en dat heeft een reden. Hij heeft in 2013 slechts eén doel voor ogen en daar moet alles voor wijken: de wereldtitel. Reeds in maart moet in Londen een kandidatentoernooi, dubbelrondige achtkamp, de uitdager van Anand bepalen. Kramnik voelt dat dit wel eens zijn laatste kans zou kunnen zijn. Hij wordt er niet jonger op en Carlsen, met nu al een recordrating, zal alleen nog maar groeien. Het recente toptoernooi in Londen was een goede indicatie van Kramniks bedoelingen. Hij scoorde slechts een halfje minder dan Carlsen en liet zien, dat hij al iets opportunistischer kan spelen, iets harder op de winst durft te jagen. Dat zal over 3 maanden ook met zwart soms nodig zijn!

Tata Steel
Alles moet dus verder, ook de kwakkelende wereldeconomie. En we gaan toch het 75e Tata-toernooi beleven! Er heerst enige angst over de toekomst van ons favoriete evenement. De crisis gaat het staalbedrijf ook niet in de koude kleren zitten (al doet afdeling IJmuiden het nog vrij goed) en het schijnt dat de huidige CEO’s niet zo veel met schaken hebben. Bij geruchte dan, zeker weten doe ik dat niet.

Het echte einde der wereld
Mocht het toernooi ophouden te bestaan, dan zou dat pas echt het einde der tijden zijn. Voor de schaakwereld tenminste. Maar ook voor de plaatselijke horeca zou het een zware klap betekenen. Die drijft in de winterperiode ook voor een belangrijk deel op het schaaktoernooi. Ik denk dat ‘terminering’ van het toernooi niet op enig begrip zou kunnen rekenen, waar dan ook. Een flinke (tijdelijke) afslanking, zoals in de jaren ’70 en ’80 ook wel eens nodig bleek, echter juist wel. Je kunt een grootmeestergroep schrappen en allerlei andere luxe dingetjes, iedereen zal het begrijpen. Verder zie ik het toernooi ook niet binnenkort bij de openingsceremonie afgeblazen worden. Dat zou wel heel beroerde PR zijn. Tenslotte vertrouw ik op de kracht van een prachttraditie en ook een beetje op Headquarters in India. Zolang Anand wereldkampioen is, zullen ze het toernooi toch niet willen zien verdwijnen?

Dus ook zelf verder!
Over deelnemers in Wijk aan Zee en prognoses kom ik volgende keer te spreken. Want ja, nu de planeet en al haar schepselen verder draaien, besluit The Spinning Wiel om ook door te gaan (pauze voor applaus). Dat is geen straf, want met DD staan we 1e t/m 3e in 1B. Net geen Herbstmeister, maar wel theoretisch veilig, wat een luxe. En ook met mijn bridgeteam, ADG 1, biedt de gedeeld 2e plaats in een Tweede Divisie perspectief. Voorts zal ik tweemaal als commentator in Wijk aan Zee proberen u van alles wijs te maken. Ik hoop op een Giri – Carlsen. 1-0?

Kerstwensen
Hierbij allereerst gelukwensen voor Cor van Wijgerden, die zich nu aanzienlijk langer dan 2 dagen bezitter van de Precious One mag noemen. En zeer terecht, met al zijn verdiensten op trainingsgebied. Voor 2013 moeten er natuurlijk weer goede voornemens gemaakt worden. Laten we het eens niet over diëten hebben, maar misschien is het een goed plan om het eigen functioneren kritisch onder de loep te nemen. Laten we ons niet laten meeslepen in hufterigheid en respect hebben voor anderen en andermans beslissingen. Als wij deze kerstgedachte consequent uitvoeren, volgt de rest vanzelf (enkele PVV-ers daargelaten).
Dan resteert mij nu, u een prachtige schaakwinter toe te wensen en heel gezellige feestdagen!

(John van der Wiel)