The Spinning Wiel mei 018: De Kracht van het Collectief

Robert Hübner probeerde nog een goede schijnbeweging. Hij bekwaamde zich in de regels van het ‘Chinese schaak’ en nam deel aan enkele toernooitjes. Maar de illusie dat westerlingen bekeerd konden worden tot dàt spel, hield niet lang stand.

John van der Wiel (foto: Maaijveld)

Niet te stuiten

China gaat mee in de vaart der volkeren. In het kapitalisme overtreft het al bijna alle andere landen en het laat zien dat dat ook kan vanuit een streng centraal geleide economie. Waarom ook niet? En wat het schaken betreft hangt men allang niet meer aan de eigen folklore. Zhaoqin Peng vertelde me reeds lang geleden, dat zij op een sportschool woonde, type kostschool, waar talenten opgeleid werden tot topsporter. Dat gold naast de fysieke varianten dus ook voor het mondiale schaken. Serious stuff.

Al die medailles

Geen wonder, dat China tegenwoordig bij Olympische Spelen bovenin de medaillespiegel te vinden is. Met zoveel potentiële beoefenaren van sport…maar er blijft 1 bizarre uitzondering: wereldsport voetbal! Hoe kan het, dat China en India steevast op WK-toernooien ontbreken, samen toch goed voor ruim een kwart van de totale wereldbevolking? Goed, in India is voetbal helemaal niet populair. Kennelijk wensten de Engelse kolonisten alleen upper class sporten te exporteren. Maar in China is men flink met voetbal bezig. Forse financiële injecties, maar tot dusver…

Schaaktriomfen

Op schaakgebied is China echter in enkele decennia tijd een grootmacht geworden. Donner kan zich getroost voelen. Bij de vrouwen zijn er al heel wat Chinese wereldkampioenen geweest, te beginnen met Xie Jun. We krijgen er nu sowieso een nieuwe bij, omdat Hou Yifan haar titel niet verdedigt en de WK-match tussen twee andere jonge dames uit China gespeeld wordt, Ju Wenjun en Tan Zhongyi. Een onderhoudende tweekamp, met veel verschillende openingen en veel beslissingen. Het niveau is wisselend. Dat is geen eufemisme, er wordt gemiddeld heel behoorlijk gespeeld, maar af en toe gaat er iets mis.

Ju Wenjun – Tan Zhongyi, 8e matchpartij.

stelling na 26. dxe5

Er volgde:

26…Txe5?

Nodig was 26…Pxe5 waarna wit iets beter staat.

27. Lc2?

Mist haar niet zo moeilijke kans: 27. Txe5 Pxe5 (niet 27…Dxe5 28. Dxe5 Pxe5 29. Lc4+) 28. f4 Pg4 29. Dxf6 Pxf6 30. Lc4+! Pd5 31. Lxd5+ cxd5 32. Pd4 of Kc2, met groot, vrijwel winnend voordeel in het eindspel.

27…f4

Nu had zwart het ergste achter de rug. Remise na 32 zetten.

De algemene indruk is, dat Ju Wenjun de iets sterkere speler is. Haar voorsprong had groter kunnen zijn dan de nu 5-4 met 1 partij te gaan. (redactie: eindstand 5,5-4,5)

Teams en individuen

Met inmiddels een groot spelersarsenaal heeft de ‘Chinese schaakrevolutie’ al veel vruchten afgeworpen. Vooral bij de vrouwen, waar de enorm brede top al goed was voor 4 Olympiadewinsten en meerdere zilveren plekken. Bij de mannen ging dat veel minder eenvoudig, maar ook daar betekende steeds meer topspelers, dat het moest gaan gebeuren: goud op de Olympiade 2014 in Tromsoe, Noorwegen. Een individuele wereldtitel ligt echter veel moeilijker. Je kunt er aan werken (een brede top is mooi), maar het valt nooit te programmeren. Je hebt een speciaal persoon nodig. Een supertalent, bien sur, maar ook een vreemde mix van heilig vuur, killers instinct, geduld en evenwichtigheid. Zulke figuren zijn zeldzaam en komen soms op de vreemdste plekken bovendrijven: USA, India, Noorwegen (en lang geleden bijvoorbeeld Cuba). Wie kon dat voorspellen?

Wanneer China?

Gaan we bij de mannen een Chinese wereldkampioen meemaken? Ik zie het nog niet. Wonderkind Wei Yi maakt de laatste jaren maar weinig progressie. Hij en de inmiddels wat te oude Bu Xangzhi lijken teveel kwetsbaars in hun spel te hebben. Ding Liren is goed bezig, maar die is waarschijnlijk weer te weinig killer. Omdat je in China nogal erg in het gareel moet lopen, is het voor dat ene speciale talent (dat we wellicht nog niet kennen) misschien extra moeilijk om zich daar optimaal te ontwikkelen.

De Chinezen van Nederland

Dat de KNSB-competitie in de huidige formule niet echt leeft, heb ik al vaak betoogd. De sponsoring is (mede daardoor) op een veel lager niveau dan in de glorietijden van Volmac Rotterdam en De Variant Breda, met ook veel minder buitenlandse topspelers. Dat is erg jammer, maar heeft eén voordeel: er is geen dominante club meer en de strijd om de landstitel is vaak spannend en verrassend. Met dit jaar alweer een nieuwe kampioen: het Leidsch Schaak Genootschap. Tegenwoordig voorzien van een sponsornaam, IntelliMagic. Men moet zich daarbij niet teveel voorstellen. Het budget schijnt toereikend te zijn om topspeler Nikolic te betalen voor meespelen en trainingen geven, maar dan is het zo’n beetje besteed. Nee, de kracht van LSG is vooral de homogeniteit. Geen echt zwakke plekken. Net als Chinezen: het zijn er veel en ze kunnen het allemaal vrij goed. Proficiat, plaatsgenoten!

De zomer in

Met deze vrolijke, licht chauvinistische noot kunnen we het seizoen afsluiten. Geniet van de dankzij Trump extra warme zomer en natuurlijk van het WK Voetbal! Zo niet, dan maar succes in het zomercircuit, de vele open toernooien. Voor sommigen is het plan: veel fietsen en afvallen. Ook een goed streven?

 

1 reactie

  1. John van de Laar schreef:

    Je doet niet mee in Leiden… Binnenkort samen fietsen en afvallen dan?
    Kunnen we onderweg eventueel de Caro-kann uit de partij Van der Wiel – Karpov nog eens bekijken.
    More spinning Wiel kan het niet worden lijkt mij.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *